مقاله و مبانی نظری خصوصیات کیفی اطلاعات مالی و به موقع بودن گزارشگری مالی ,

مبانی نظری و پیشینه پژوهش خصوصیات کیفی اطلاعات مالی و به موقع بودن گزارشگری مالی

در قالب word ودر 58 صفحه و قابل ویرایش

فهرست مطالب
1-2 مقدمه    9
2-2-مبانی نظری    9
1-2-2- گزارش مالی    10
2-2-2 مفاهیم نظري گزارشگري مالی    11
3-2-2 خصوصیات کیفی اطلاعات مالی    12
4-2-2 اطلاعات و اطلاعات مالي    13
3-2پیشینه موضوع و متغیرها    14
1-3- 2 مبانی نظری ويژگيهاي کيفي اطلاعات مالي    14
2-3-2 به موقع بودن صورت های مالی    20
3-3-2 نسبت ارزش بازار به حقوق صاحبان سهام    22
4-3-2نسبت نقدینگی    23
5-3-2 مدیریت بدهی    25
6-3-2 مدیریت دارایی    25
7-3-2 نسبت سودآوری    26
8-3-2 اهرم مالی    28
9-3-2 اندازه شرکت    29
4- 2 تحقیقات نظری    30
5-2 پژوهش های پیشین    32
1-5-2 تحقیقات خارجی    32
2-5-2 تحقیقات داخلی    43
3-5-2 خلاصه پژوهش های خارجی و داخلی    47
6-2 مدل مفهومی تحقیق    53

منابع

1-2 مقدمه :
  پاسخگويي که خواستگاه آن احترام به حقوق انسانهاست، در سطوح مختلف ملي و بنگاههاي تجاري مطرح است. مديران در مقابل سرمايه گذاران،اعتبار دهندگان و ساير اشخاص ذينفع، موظفند از طريق ارائه اطلاعات به موقع، شفاف و قابل اعتماد، آنها را در جريان نحوه بکارگيري منابع اقتصادي و نتايج عمليات واحد تجاري قرار داده و امکان تصميم گيري و قضاوت منطقي را براي آنها فراهم سازند(نیکخواه¬آزاد، 1379). اتخاذ تصميمات معقول اقتصادي و تخصيص بهينه منابع محدود و کمياب به سوي فعاليت هاي برتر بدون وجود اطلاعات به موقع، معتبر و قابل اتکا، امکان پذير نیست .
  بيانيه شماره 2 مفاهيم حسابداري هيأت استانداردهاي حسابداري مالي، بهنگام بودن اطلاعات را يکي از ارکان مربو ط بودن اطلاعات مالي مي داند وآن را چنين تعريف می‌کند: "در دسترس بودن اطلاعات براي تصميم گيري قبل از اينکه تأثير گذاري آن بر تصميم ها از بين برود. (فاسترجورج ،1986)
  به موقع بودن يکي از مهم ترين ويژگيهاي کيفي اطلاعات مالي محسوب مي شود به موقع بودن به اين مفهوم است که اطلاعات بايد در کوتاه ترين زمان و به سريع ترين شکل ممکن در دسترس استفاده کنندگان قرارگيرد. هر چه فاصله زماني بين پايان سال مالي و تاريخ انتشار صورتهاي مالي واحدهاي تجاري کوتاه تر باشد، سودمندي حاصل از صورتهاي مالي حسابرسي شده سالانه واحدهاي تجاري افزايش می‌یابد. افزايش فاصله زماني بين پايان سال مالي و تاريخ انتشار صورتهاي مالي، احتمال فاش شدن اطلاعات به نفع گروهي از استفاده کنندگان و به زيان سايرين را افزايش مي دهد.

2-2-مبانی نظری
1-2-2- گزارش مالی
  صورت های مالی مجموعه ای است از صورت های مجزا و در عین حال مرتبط بایکدیگر که اساسا وضیعت مالی و نتایج عملیات یک واحد اقتصادی را نشان می‌دهد. گزارشهای مالی که بخش محوری آنرا صورت های مالی تشکیل می‌دهد، محصول گزارشگری مالی و عمده ترین وسیله انتقال اطلاعات به خارج از واحد اقتصادی است.اما گزارشگری مالی منحصر به تهیه و ارائه صورت های مالی نیست بلکه سایر طرق ارائه وتفسیر اطلاعات را که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با اطلاعات مالی حاصل از پردازش اطلاعات توسط سیستم حسابداری ارتباط دارد در بر می‌گیرد .در گزارشهای مالی، اطلاعاتی که بنابر الزامات قانونی یا عرف، افشای آنها ضروری است و یا اطلاعاتی که مدیرت یک واحد اقتصادی آگاهی از آن را برای اشخاص ذیحق، ذینفع و ذیعلاقه به امور آن واحد لازم می‌داند، ارائه می‌شود. هر گزارشی که مشتمل بر صورت های مالی باشد یا بخش عمده آن را صورت های مالی تشکیل دهد یا متکی و منضم به صورت های مالی باشد ،گزارش مالی محسوب می‌شود(مفاهیم نظری گزارشگری مالی ،1390).
  صورتهاي‌ مالي‌ با مقاصد عمومي‌ براي‌ پاسخگويي‌ به‌ نيازهاي‌ استفاده‌کنندگاني‌ تهيه‌ مي‌شود که‌ در موقعيت‌ دريافت‌ گزارشهاي‌ متناسب‌ با نيازهاي‌ اطلاعاتي‌ خاص‌ خود نيستند. صورتهاي‌ مالي‌ به طور جداگانه‌ يا همراه با ساير گزارشها، جهت‌ استفاده‌ عموم‌ ارائه‌ مي‌شود. با افزایش پیچیدگی های عملیات واحد تجاری و رشد جامعه های سرمایه گذاری، سرمایه گذاران خواسته های بیشتری برای اطلاعات مربوط تر و به موقع تر می‌خواهند. سودمندی گزارش های منتشر شده شرکت بستگی به دقت و به موقع بودن صورت مالی بستگی دارد. به موقع بودن به عنوان یکی از ویژگی های کیفی و یا ویژگی های اطلاعات مفید و یا افشای مربوطه شده برای اولین بار توسط انجمن حسابداری آمریکا در نظر گرفته شده است(AAA، 1954 و 1957).

2-2-2 مفاهیم نظري گزارشگري مالی
    یک شرکت باید در یک موقعیت باشد که بتواند صورت های مالی خود را به موقع ارائه کند. عوامل در حال اجرا مانند پیچیدگی عملیات واحد مورد رسیدگی و بیشتر مهلت های خاصی که با قانون و مقررات بسیاری ازحوزه قضایی سر کار دارد، دلیل کافی برای عدم گزارش به موقع صورت های مالی نیست.
  صورتهای مالی یک نماینده ساختاری از وضعیت مالی و عملکرد مالی واحد تجاری است. هدف از صورتهای مالی  ارائه اطلاعات در مورد موقعیت مالی، عملکرد مالی و جریان های نقدی از یک واحد تجاری است که برای طیف گسترده ای از استفاده کنندگان در تصمیم گیری های اقتصادی مفید است. صورتهای مالی همچنین نتایج حاصل از نظارت مدیریت از منابع واگذار به آنها را نشان می‌دهد.
  چارچوب مفهومی گزارشگری مالی استاندارد حسابداری بنگاه در سطح جهان (به عنوان مثال هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و بین المللی حسابداری استاندارد انجمن (IASB)) به هنگام بودن را به عنوان یکی از ویژگی های که ارتباط اطلاعات حسابداری راتعیین می‌کند، ،شناخته است. استفاده کنندگان نیاز به اطلاعات به موقع دارند تا بتوانند به سرعت به بررسی و تصمیم اینکه که آیا برای ارتکاب و یا ادامه به ارتکاب سرمایه خود در یک شرکت بگیرد.
  تاخیر در افشای اطلاعات به موقع در بخش تهیه منجر به ناکارآمدی بیشتر بازار شود.(اسماعیل و چندلر، 2004) سازمان تنظیم مقررات در سراسر جهان مجموعه قانونی از محدودیت حداکثر زمان که نیاز به صدور صورت های مالی حسابرسی شده به سهامداران و دیگر استفاده کنندگان خارجی  در شرکت های دولتی تدوین کرده که نهادهای نظارتی را نگران کرده است.
  مفاهیم نظري گزارشگري مالی مجموعه اي از یک سیستم یکپارچه و منسجم از اهداف و مبانی مرتبط با یکدیگر است که ماهیت، عملکرد و قلمر و حسابداري و گزارشگري مالی را مشخص می‌کند و رهنمودي براي تدوین استانداردهاي حسابداري هماهنگ بشمار می‌آید. مفاهیم گزارشگري مالی، درک استفاده کنندگان مالی و اطمینان آنها به گزارشگري مالی را افزایش می‌دهد. (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری ،1390).