مقاله و مبانی نظری اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ,

مقاله و مبانی نظری اختلال شخصیت اسکیزوتایپی

در قالب word و در 35 صفحه و قابل ویرایش

فهرست مطالب

2-1- مقدمه
2-2- مبانی نظری و پیشینه تحقیقاتی
2-2-1- مسیر بینایی
2-2-2-گذرگاه بینایی مگنوسلولار و پارووسلولار
2-2-3- حساسیت تباین
2-2-4-تصویربرداری مغز
2-2-5- پتانسیل فراخوانده دیداری
2-2-6- نقصهای عصبی فیزیولوژیایی
2-2- 7- بررسی نقص مگنوسلولار در اختلال اسکیزوفرنیا
2-2-8- بررسی نقص مگنوسلولار در اختلال شخصیت اسکیزوتیپی
2-2- 9-یافتههای مخالف
2-2-10- تکنولوژی بسامد دو برابر (FDT)
2-2-11- پریمتری
2-2-12- بررسی نقص مگنوسلولار در بیماری های مختلف با استفاده تکنولوژی بسامد دو برابر (FDT)
2-2-13- ماتریس هامفری
2-3- جمع بندی
2-4- فرضیه تحقیق
فهرست منابع و ماخذ

در تفکيک کودکان مبتلا به اختلال شخصيت اسکيزوتايپي از گروه ناهمگون کودکان منزوي و عجيب که رفتارشان با انزواي اجتماعي بارز، غير عادي بودن يا زبان غريب مشخص مي شوند و ممکن است تشخيص هايي از انواع خفيف تر اختلال اتيستيک، اختلال آسپرژر، اختلال زبان بياني و اختلال زباني دريافتي – بياني مختلط در موردشان صدق مي کند (همان منبع).
مرز بین روان آزردگی، روان گسستگی و اختلالات شخصیت با عبارات مختلفی بیان شده است: اسکیزوفرنی، شبه روان آزردگی، روان آزردگی ضد اجتماعی کاذب، پیش روان آزردگی، اسکیزوفرنی مرزی، روان گسستگی نهفته، اسکیزوفرنی نهفته، اسکیزوفرنی سرپایی و نهایتا اسکیزوتایپی (تورگرسن و دیگران، 2002، به نقل از محمد زاده و دیگران، 1386، ص4).
در افراد دارای ویژگی های شخصیتی اسکیزوتیپی مانند افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا احتمال وجود نقایص عصب روان شناختی در تعدادی از توانایی های شناختی از جمله حافظه، توانایی های روانی حرکتی، توجه و دشواری در تغییر دادن آمایه پاسخ وجود دارد.
علاوه بر این، شواهد زیادی حاکی از این است که بسیاری از این نقایص در نخستین رویداد روان پریشی و پیش از درمان شدن به وسیله داروهای ضد روان پریشی، در آن دسته از افراد دچار اسکیزوفرنیا که از نظر بالینی در حال بهبود هستند، افراد دارای ویژگی های اسکیزوتایپال و هم چنین در خویشاوندان درجه اول سالم آنان یافت می‌شود (انجمن روان پزشکی آمریکا، 2000، ص1021).
افراد دارای اختلال شخصیت اسکیزوتیپی نیز مانند افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است این نقایص عصب- روان شناختی را داشته باشند. این نقایص از نظر بالینی به این دلیل معنادار هستند که با اندازه دشواری برخی از این افراد و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در فعالیت های زندگی روزمره و هم چنین توانایی کسب مهارت ها در توان بخشی روانی اجتماعی رابطه دارند. به همین دلیل، ترکیب شدت نقایص عصب روان شناختی پیش بینی کننده نسبتاً نیرومندی برای فرجام اجتماعی و شغلی است (همان منبع، ص1018).
بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با آسیب های اساسی در چندین حیطه از کارکرد شناختی مشخص می‌باشند (سایلکین، 1991 و 1994). برای مشخص کردن ابعاد عصب شناختی که بازتابی از پیوستگی و ناپیوستگی بین اسکیزوتیپی و اسکیزوفرنیا است، کانن و دیگران (1994) در مطالعه ای خانوادگی و به دنبال آن مطالعه ای را نیز بر روی دوقلوها (کانن و دیگران، 2000) انجام دادند. در مطالعه اول، مجموعه آزمون های جامع عصب روان شناختی بر روی 15 پروباند اسکیزوفرنیک، 16 نفر از همشیرهای سالم و 31 نفر گروه کنترل سالم اجرا شد. آزمون ها در محدوده های هفتگانه طبقه بندی شدند: انتزاع، توجه، حافظه کلامی، حافظه فضایی، زبان، توانایی استدلال دیداری فضایی و کارکرد حسی حرکتی. هم بیماران اسکیزوفرنیک و هم همشیرهای‌ آنها در مقایسه با گروه کنترل دارای آسیب های عصب روان شناختی بودند (گروه کنترل > همشیرها > پروباندها). هم چنین، پروباندهای همشیرها، الگوهای نقایص شناختی اشان مشابه هم بود. کنش های مربوط به انتزاع، توجه، حافظه کلامی و زبان به طور معنی داری بیشتر از کنش های مربوط به توانایی استدلال فضایی، حافظه ضمنی دیداری- فضایی و حسی- حرکتی آسیب دیده بودند. این نتایج بیانگر آن هستند که پردازش اطلاعات آسیب دیده در محدوده هایی خاص، ممکن است منعکس کننده ژن بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با آسیب های اساسی در چندین حیطه از کارکرد شناختی مشخص می‌باشند (محمدزاده،1384، ص24).

2-2-1- مسیر بینایی
بینایی یکی از ابعاد حسی مهم در بدن است که دارای سیستم پیچیده ای در بدن انسان است. ادراک بینایی و تحلیل اطلاعات بینایی بخش نسبتا" وسیعی از مغز آدم را به خود اختصاص داده است.
به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعاتی بینایی، این اطلاعات وارد ناحیه قشر بینایی (V1) می‌شوند و از آن جا برای تجزیه و تحلیل های اختصاصی تر (مانند رنگ، شکل و حرکت) به مناطق دیگری از قشر بینایی (V5,V4,V3) وارد می‌شوند. در ناحیه V1، دو مجموعه از سلول ها تشکیل دو مسیر متفاوت را می‌دهند که همان گذرگاه سلولی مگنو و گذرگاه سلولی پارو است. گذرگاه سلولی مگنو که عموما" اطلاعات مرتبط با حرکت را منتقل می‌کند و در انتقال رنگ های بی فام نقش دارد، از یک سو به مسیر شکمی منتشر می‌شود که در شناسایی اشیاء مبهم است و از سوی دیگر به مسیر پشتی منتشر می‌شود که در ادراک مکان (مکان یابی فضایی) و حرکت نقش موثری را بر عهده دارد.
اما در بیشتر اوقات گذرگاه سلولی مگنو درون داده های خود را به مسیر پشتی منتشر می‌کند که از آن جا به لوب آهیانه ای ختم می‌شود. بنابراین، عموماً این گذرگاه در ادراک حرکت نقش دارد. هم چنین، چون تارهای عصبی موجود در گذرگاه سلولی مگنو ضخیم هستند، سرعت انتقال اطلاعات در این گذرگاه بالا است.
گذرگاه سلولی پاروو که عموماً اطلاعات مرتبط با رنگ را منتقل می‌کند و در رمزگذاری اشیاء نیز نقش دارد، درون داده های خود را به مسیر شکمی منتشر می‌کند و در انتها وارد لوب گیجگاهی می‌شود. بنابراین، این مسیر بیشتر در شناسایی اشیاء و تغییرات تدریجی روی داده در‌ آنها سهیم است، اما بر خلاف گذرگاه مگنو، دارای تارهای عصبی نازک است که منجر به انتقال کند و آرام اطلاعات می‌شود (کارلسون، 2001، ص132).
گذرگاه مگنوسلولار و پارووسلولار تفاوتهای عملکردی مشخصی دارند. برای مثال، عصب های مگنو سلولار، به طور ترجیحی به محرکهای دارای بسامد فضایی پایین پاسخ می‌دهند، در حالی که رشتههای عصبی پاروو به طور ترجیحی به محرک های دارای بسامد فضایی بالا پاسخ میدهند. عصب های مگنوسلولار همچنین به طور متفاوتی به حرکت و به سطوح پایین تباین روشنایی حساس هستند. در تباین پایین، عصبهای مگنوسلولار عملکردهای نیرومند غیر خطی نشان می‌دهند، در حالی که سلولهای پاروو در سطوح تباین کمتر از 16%، ضعیف پاسخ می-دهند. در عوض این سلولها، در تباینهای بالاتر پاسخ-های خطی نشان میدهند. بنابراین، در سطوح پایین تباین، اطلاعات دیداری به طور اولیه از طریق گذرگاه مگنوسلولار به قشر مخ برده میشود، در حالی که هر دو گذرگاههای مگنوسلولار و پاروسلولار در تباینهای بالاتر درگیرند وسهم نسبی آنها به ویژگیهای محرکها، از قبیل بسامد فضایی، وابسته است.
تحقیقات اخیر نشان داده اند که مسیرهای پشتی و شکمی ادامه ساده سیستم های زیر قشری مگنو و پاروو نیستند. یک درون داده قوی از مگنوسلولار به مسیر شکمی می‌رود هم چنین مسیر پشتی نیز از پارووسلولار و کونیوسلولار درون داده دریافت می‌کند (اسکاتن و اسکولیس، 2006).