مقاله تاثیر اينترنت اشياء (IoT) در مديريت بهینه بحران ,

مقاله تاثیر اينترنت اشياء (IoT) در مديريت بهینه بحران

در قالب word و در 10 صفحه و قابل ویرایش

فهرست مطالب::
1- مقدمه :
بحران
1-2- مدیریت شرایط اضطراری:
2- سیستمهای اطلاعاتی (IS):

3- معرفی RFID
4- اﯾﻨﺘﺮﻧﺖِ اﺷﯿﺎء (Internet of Things):
5- تفاوت اینترنت معمولي و اينترنت اشیاء:
6- مثال هایی از کاربرد اینترنت اشیاء:
7- اینترنت اشیاء و مدیریت شرایط اضطراری:
8- چالش هاي مورد بحث:
9- نتیجه گیری و پیشنهادات:

10- فهرست منابع:

چکيده:
در سالهاي اخير به منظور پشتيباني از مديريت بحران، تمايل و رشد فزاينده اي در استفاده از فناوري اطلاعات(IT) را شاهد بوده ايم. تجربيات بدست آمده از شرایط اضطراری گوناگون، اعم از بلاياي طبيعي و بحران های انسان ساز گرفته تا ناآرامي ها و شورش هاي سياسي و اجتماعي و بحران هاي مالي و اقتصادي نشان داده است که چگونه ظهور تکنولوژي هاي نوین شبکه، و بطور کلي دستاوردهاي حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات بطور قابل توجهي باعث تغيير در روش ارائه اطلاعات در زمینه مديريت شرایط اضطراری شده و در حوزه هايي نظير تصميم گیری، حافظه سازماني، مديريت دانش، به اشتراک گذاري اطلاعات، ارتباطات، هماهنگي و هوشياري لحظه ای (مبتنی بر وضعیت و موقعيت) باعث افزایش و بهبود کارايي مدیریت در شرایط اضطراری گرديده است. از ميان تکنولوژي هاي نوين مي توان از شبکه هاي اجتماعي، اينترنت اشياء و داده هاي بزرگ نام برد که در این مقاله ضمن اشاره به نقش اینترنت اشیاء در مدیریت بحران به تاثیر شگرف این تکنولوژی در مبحث مدیریت شرایط اضطراری پرداخته تا بتوان به عنوان نمونه ای برای استفاده در سازمان های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کليدي:
اینترنت اشیاء، مدیریت بحران، مدیریت شرایط اضطراری، تکنولوژی، ارتباطات، فناوری اطلاعات

1-1- بحران:

از بحران تعاریف مختلفی شده است. بحران از ریشه یونانی Krisis به معنی تصمیم عاجل می‌آید. بحران عبارت است از ﺑﻲﻧﻈﻤﻲ ﺟﺪي ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه در ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎع ﻛﻪ در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪه ﺧﺴﺎرات و ﺗﺎﺛﻴﺮات ﮔﺴﺘﺮده اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﻣﺎﻟﻲ، اﻗﺘﺼﺎدي ﻳﺎ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻛﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎع ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑﺮاي ﺳﺎزﮔﺎري و اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮدش ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺤﺮانﻫﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺘﻴﺠﻪ اي از ﺗﺮﻛﻴﺐ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﺷﺮاﻳﻂ و وﺿﻌﻴﺖﻫﺎﻳﻲ از آﺳﻴﺐﭘﺬﻳﺮي ﻛﻪ اﻛﻨﻮن وﺟﻮد دارد، و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻳﺎ ﺗﺪاﺑﻴﺮ ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ ﻋﻮاﻗﺐ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺎﻟﻘﻮه، ﺗﻌﺮﻳﻒ و ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺑﺤﺮان ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ: ﺧﺴﺎرات ﺟﺎﻧﻲ، ﺟﺮاﺣﺎت، ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺘﻲ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ، رواﻧﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻧﺴﺎن و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺧﺴﺎرت ﺑﻪ اﻣﻮال، ﻧﺎﺑﻮدي داراﻳﻲﻫﺎ، ﺧﺴﺎرت ﺑﻪ روﻧﺪ اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت، اﺧﺘﻼﻻت و ﻓﺮوﭘﺎﺷﻲ اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻧﺤﻄﺎط و ﻛﺎﻫﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﮔﺮدد.

1-2- مدیریت شرایط اضطراری:

ﺳﺎزﻣﺎندهی و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ نمودن ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣﺴﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻛﻠﻴﻪ ﻧﻤﻮدﻫﺎ و وﺿﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري، ﺧﺼﻮﺻﺎ، آﻣﺎدﮔﻲ، ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﮔﺎم ﻫﺎي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ و ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ اﺣﻴﺎ، ﺑﺎزﺗﻮاﻧﻲ و ﺑﺎزﺳﺎزي ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪه و دﺧﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ و ﻃﺮح ﻫﺎ و ﺗﻤﻬﻴﺪات ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي و ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎردن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﺪاﻳﺖ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺗﻼﺷﻬﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي دوﻟﺖ، ﻣﻮﺳﺴﺎت داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ﻫﺎﻳﻲ ﺟﺎﻣﻊ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر واﻛﻨﺶ، ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻃﻴﻒ ﻫﺎي ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري ﻣﻲ ﮔﺮدد. واژه «ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺤﺮان» ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ﺑﺠﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد (2009 UNISDR Terminology on Disaster Risk Reduction).
بسیاری از این طرح ها و روش ها در قالب شیوه نامه ها، آیین نامه، قوانین و مقررات و یا استانداردها مورد استفاده ارگان های دولتی و یا غیر دولتی است ولی همانگونه که می‌دانیم موفقیت همه آنها بستگی به میزان آمادگی و تجربه کابران و پاسخ دهندگان خواهد داشت و در صورت بروز کوچکترین خطا – چه انسانی و چه برنامه ای – امکان تبدیل یک رویداد کوچک به شرایطی اضطراری و یا فاجعه بار بسیار محتمل خواهد بود. اگرچه برای جلوگیری از بروز شرايط اضطراري، به پروتکل های ایمنی و مقررات کامل تر و بهتری نیازمندیم ولی چه اتفاقی می‌افتاد اگر در صورت بروز خطا یا مشکل، کل سیستم بصورت هوشمندانه تصمیم گیری کرده و برای رفع خطا یا جلوگیری از مشکل و یا حداقل اعلام هشدار عمل
می نمود. آیا این بهترین روش برای جلوگیری از بروز شرایط اضطراری نیست؟ در این مقاله به بررسی کلی تکنولوژی اینترنت اشیاء و اینکه چگونه می‌توان از این تکنولوژی برای افزایش توانایی و بهینه سازی مدیریت شرایط اضطراری استفاده نمود پرداخته شده است.

2- سیستمهای اطلاعاتی (IS):

سیستمهای اطلاعاتی به مجموعه ای از سخت افزارها، نرم افزارها و تکنولوژی ها و منابع وابسته گفته می‌شود که با یکدیگر یکپارچه و سازماندهی شده، و زمینه جمع آوری، ذخیره سازی، پردازش، تولید و تبادل اطلاعات را به صورت مکانیزه فراهم می‌آورد و خروجی نهایی این سیستم ها، اطلاعات و دانش لازم جهت برنامه ریزی و مدیریت است. از میان سیستمهای اطلاعاتی که می‌توانند در مدیریت بحران نقش مهمی را ایفا کنند می‌توان به سیستمهای اطلاعات مدیریتی (MIS)، سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS)، سیستمهای اطلاعات اسنادی (DIS)، سیستمهای اطلاعات ارتباطی (CIS) اشاره نمود.