پاورپوینت فصل بیست و یک 21 ( زیان‌های ناگوار مشتقات و آنجه میتوانیم از آنها بیاموزیم) مبانی مهندسی مالی و مدیریت ریسک مولف جان هال مترجم سجاد سیاح و علی صالح آبادی ,

پاورپوینت فصل بیست و یک 21 ( زیان‌های ناگوار مشتقات و آنجه میتوانیم از آنها بیاموزیم) مبانی مهندسی مالی و مدیریت ریسک مولف جان هال مترجم سجاد سیاح و علی صالح آبادی در قالب pptx و در 12 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات::

محدوديتهاي پذيرش ريسک را مشخص کنيد.
همه شرکتها بايد محدوديتهاي پذیرش ريسکهاي مالي را به گونهاي صريح و خالياز ابهام مشخص کنند. سپس بايد رويههايي را تنظيم کنند تا اطمينان حاصل شود که همهافراد اين محدوديتها را رعايت ميکنند. ابتدا به صورت ايدهآ ل بايد حدود کل ريســکقابل تحمل در سطح کلان تعيين شود. سپس محدوديتهاي هريک از افرادي که مديريت ريســک هاي معين و مشخصی را بر عهده دارند، نيز مشــخص شود.
گزارشهاي روزانهبايد مشــخص نمايند که به دليل تغييرات خاص در متغيرهاي بازار ســود کســب خواهدشــد يا متحمل زيان خواهيم شد. اين ســود يا زيان گزارش شده را بايد با آنچه در عمل اتفاق افتاده است، مقايسه کرد تا در خصوص مناسب بودن رويه هاي ارزيابي گزارشهاي مذکوراطمینان حاصل شود.
اين نکته بســيار مهم است که شرکتها هنگام استفاده از مشتقات بايد ريسکها رابا دقت کنترل کنند. چون همانطور که در فصل یک مشــاهده کرديم مشــتقات را ميتوانبراي اهداف مصون ماندن از ريســک، ســفته بازي و آربيتراژ مورد استفاده قرارداد.
بدون کنترل دقيق نميتوان دانست که يک معاملهگر مشتقات چه موقع از موقعیت مصون کنندهريســک به يک سفتهباز تبديل شــده و يا از نقش يک آربيتراژ به يک سفتهباز تبديل شدهاســت. بانک بارينگز نمونهای از این بیتوجهیها و اشــتباهات اســت.
مأموريت نيکليســون اين بود که بــا ورود در قرارداد آتي ۵۲۲Nikkei، يک آربيتراژ کم ريســک بينبازارهاي اوســاکا و سنگاپور انجام دهد. ليسون بدون مطلع کردن مقامات مافوق خود درلندن، موقعيت خود را از آربيتراژ به ســفتهبازي روي قرارداد آتي۲۲۵ Nikkei تغيير داد.
سيستمهاي بانک بارينگز به قدري ناکارآمد بودند که هيچ کس از آن آگاه نشد.لازم اســت بر اين نکته تأکيد کنيم که بحث ما در اينجا اين نيست که هيچ ريسکي

را نبايــد پذيرفت. اصولاً مدير مالي يک شــرکت يا معامله گر يــک نهاد مالي يا مدير يک صندوق مشترک سرمايه گذاري بايد اجازة وارد شدن در قراردادهاي آتي را داشته باشد.
بحــث ما اين اســت که حجم قراردادهاي منعقد شــده توســط افراد بايد محدود باشــدو سيســتم هاي موجود در شــرکت نيز بايد بــه صورت دقيق مقدار ريســکي را که افراد پذيرفته اند گزارش دهند.
محدوديت هاي مربوط به پذيرش ريسک را جدي بگيريد.
اگر يک فرد بيش از حدّ مجاز، شرکت را در معرض ريسک قرار دهد و در عين حال سودنصيب شرکت سازد، چگونه بايد با وی رفتار کرد؟
ايــن موارد ميتواند بــراي مديريت عالي يک مقوله فريبنده به شــمار رود. معمولاًهنگام ســود دهی، مديريت از مــوارد نقض محدوديتهاي مربوط به پذيرفتن ريســک صرف نظر ميکند. اما اين کار کوته بيني اســت. اگر محدوديتهاي ريســک پذيري جدي گرفته نشــود منجر به يک فرهنگ ميشــود و راه را براي فاجعه هموار ميکند. يک نمونه قديمي که در اينجا وجود دارد ارنج کانتي اســت. فعاليتهاي رابرت سيترون بين سال هاي ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ سودهاي کلاني براي ارنج کانتي به ارمغان آورد.
طوري که شهرداري مذکور به معامله هاي وي براي رسيدن به سود بيشتر اعتماد کرده بود.مردم به دليل ســودآوری وی ريســک پذيري او را ناديده ميگرفتند. متأسفانه ميزان زياني که رابرت سيترون در سال ۱۹۹۴ به بار آورد بسيار بيشتر از سودهايي بود که در سالهاي قبل بدست آورده بود. مجازات تخطي و عدم رعايت از محدوديتهاي ريســک پذيري در هنگام حصول و دســتيابي به ســود بايد درست به اندازة وقتي باشد که زيان حاصل مي شود.
در غير اينصورت معامله گراني که زيان ميکنند ميتوانند به ســفتهبازي خود ادامه دهند به اين اميدکه بالاخره با کسب سود، زيان هاي خود را جبران کنند.