پاورپوینت فصل دوم 2 (طبقه ی میانی خاستگاه فاشیسم ) کتاب فاشیسم و بنگاه های کلان اقتصادی دانیل گرن ترجمه دکتر رضا اسپیلی ,

پاورپوینت فصل دوم 2 (طبقه ی میانی خاستگاه فاشیسم ) کتاب فاشیسم و بنگاه های کلان اقتصادی دانیل گرن ترجمه دکتر رضا اسپیلی

در قالب pptx و در 17 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات::

فاشيسم فقط از خواست و کمکهای آقایان سرمایه دار زاده نشده است. سیلونه به درستی گوید تنها روشن ساختن این نکته که این سازمانها اختراعی شیطانی از سرمایه ی مالی هستند و میخواهند قوانین خود را حفظ کنند برای درک ماهیت این نیروها که از اعماق جامعه قد علم میکنند کافی نیست. بی شک در آغاز که دسته های فاشیستی نقش میلیشیای ضد کارگری را بازی میکنند ماجراجویانی با روحیه ی مزدورانه را اجیر می‌کنند. اما همچنان که فاشیسم به سوی دست یازی به قدرت پیش می‌رود و تبدیل به جنبش عظیم توده ای میشود انگیزه هایی که هستی هزاران انسان را به سوی فاشیسم تحریک می‌کند، پیچیده تر میشود و نیاز به تحلیل کاربردی دارد. در واقع در ایتالیا همچون ،آلمان لایه های گوناگون اجتماعی میان بورژوازی سرمایه دار بزرگ و پرولتاریای سازماندهی شده قرار داشتند که قربانیان رشد و بحران سرمایه داری و از شرایط مادی و معنوی خود ناراضی بودند.
مانیفست کمونیست به سال ۱۸۴۸ بیان می‌دارد: «قشرهای پایینی طبقه ی میانی - خرده دلالان فروشندگان و بیشتر تجار بازنشسته افزار مندان و دهقانان همگی به تدریج جذب پرولتاریا میشوند... آنان حتی ساعت نزدیکی را کـه بـه عنـوان بخش مستقلی در جامعه مدرن به کل از بین بروند خواهند دید...» در عمل این پیشرفت تا حدی متفاوت - یا دست کم با سرعت کمتری از آن چه سوسیالیسم انتظارش را داشت به پیش رفت این حقیقت دارد که طبقه ی میانی از رقابت و تمرکز سرمایه داری در رنج بود شرایط این طبقه بدتر هم میشد؛ آنها از نظر مالی تضعیف شدند امــا بــه نابودی نرسیدند همه ی افراد تشکیل دهنده ی این طبقه جذب پرولتاریا نشدند.» آنان پرولتر نشدند بلکه بی نوا شدند. آنها حتی امروزه خود را به اصرار «بخشی مستقل در جامعه ی مدرن» میداشت.
سرمایه داری در مرحله ی مشخصی از رشد خود نوع جدیدی از طبقه ی میانی را پدید می‌آورد که مشخصه ی اصلی آن در مقایسه با موارد قدیمی ترش وابستگی اقتصادی است. ایــن نوآمدگان بر خلاف خرده بورژوازی مستقل دیگر بخش بزرگتری از ابزار تولید را کنترل نمی‌کنند اگر بخواهیم آنان را مزدبگیر بنامیم باید گفت که از راه دستمزدها، اجرت ها یا حق الزحمه‌های دریافتیشان زندگی میکنند.

در ایتالیا
سقوط کیره (۱۹۲۰-۱۹۱۹) مردمان با درآمد ثابت را بی رحمانه در تنگنا قرار داد. رنج باری این شرایط برای سرمایه داران ،کوچک مستمری بگیران و بازنشستگان بود چراکه پرولتاریا مرهون عمل اتحادیه ها توانسته بود دوباره و به صورت جزئی دستمزدها را تنظیم کند. هم زمان، بحران اقتصادی بسیاری افزار مندان و خرده بازرگانان را ورشکست کرد. تمرکز صنعتی که تا آن موقع مشکل پیش میرفت سریع تر از همیشه به پیش می‌تاخت. روسو با نظری به بیشتر افراد طبقه ی میانی مینویسد: «دریافتی بسیاری از آنان، بسیار کمتر از حقوق بگیران است و مجبور به تقبل هزینه هایی بسیار بیشتر برای زندگی و تحصیلات هستند. زندگی پس از جنگ ،آنها شکنجه ی روزانه است ضعیف تر از آن هستند که بتوانند خود را با هستی کم ارزش پرولتاریا وفق دهند و فقیرتر از آنکه بتوانند فشار افزایش پیاپی قیمتها را تحمل کنند آنان خود را گرفتار چنگال قدرتمندی دیدند که به تدریج آنها را خرد میکرد حکومتهایی که نگرانیشان برآورده کردن نیازهای خودشان بود به آنان بد کردند تازه به دوران رسیده های ثروتمندی که خوشی خود را بر ویرانه های آنان ساختند آنان را استثمار کردند. طبقه ی میانی به این احساس رسید که هر روزه کمی از مقام و مرتبه ی خود را از دست می‌دهد.
در آلمان
سرنوشت طبقه ی میانی آلمان بسیار غم بارتر بود چراکه آنان در زمان امپراتوری از «امنیت مادی و شخصیت روانی قابل اعتنایی» برخوردار بودند سقوط مطلق مارک تمامی زندگی آنان را ویران کرد مردمان با درآمد و پس انداز ثابت به روز سیاه افتادند. پس از تثبیت ،مارک وامهای عمومی مربوط به رایش ایالات و شهرداری ها حدود ۱۲/۵ درصد ارزش واقعی شان ارزش گذاری شدند