پاورپوینت فصل دوم 2 (نقد نظریات رقیب ) کتاب رشد اقتصادی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دکتر میر جلیلی و صفری ,

پاورپوینت فصل دوم 2 (نقد نظریات رقیب ) کتاب رشد اقتصادی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دکتر میر جلیلی و صفری

در قالب ppt و در 26 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات داخل متن::

مقدمه
در سالهای پس از جنگ جهانی دوم درک غالب میان اقتصاددانان این بود که رشد سریع از طریق صنعتی شدن امکان پذیر است و از این طریق میتوان شرایط زندگی فقرا را بهبود بخشید. اما در عمل توزیع درآمد بدتر شد. در پاسخ به این وضعیت دیدگاه رایج آن بود که بدتر شدن اولیه توزیع درآمد با بهبود متعاقب آن طبق فرضیه یو کوزنتس، سرانجام باعث می‌شود که پس از رشد فواید آن به طبقات فقیر و پایین، فرو چکد.
در واقع ظهور پولگرایان و اقتصاددانان نئوکلاسیک در اواسط دهه ۱۹۷۰ و در اوایل دهه ۱۹۸۰، اقتصاد توسعه را به سمت قضیه فرو چکیدن به پائین منافع ،رشد انتقال داد و در نتیجه مباحث اجماع واشنگتنی به اوج خود رسید اما در عمل در کشورهای زیادی رشد سریع با بدتر شدن نابرابری همراه بود و فرایند رشد نتوانست نقطه عطفی ایجاد کند و روند اولیه را معکوس کند. نه تنها نابرابری برنگشت بلکه تعداد فقرا در سطوح بالا باقی ماند یا در برخی مواقع، حتی تعداد فقرا افزایش یافت. این، واقعیت این مفهوم را که در کشورهای در حال توسعه میوه های رشد سرانجام برای فقرا به پایین فرو خواهد چکید را نفی کرد. این امر سبب پیدایش دغدغه هایی درباره پیامدهای توزیع درآمدی رشد گردید. همان طور که کانبور میگوید این قبیل دغدغه ها منجر به لزوم مداخله فعال برای مدیریت توزیع درآمد در فرایند رشد گردید که هم در سیاستهای رسمی دولت هند مانند برنامه پنج ساله سوم هند و هم در گزارش بانک جهانی با عنوان توزیع مجدد همراه با رشد آشکار بود.

مشکلات کاربرد الگوی رشد نئوکلاسیک و سیاستهای تعدیل اقتصادی
نابرابری یک معضل برای رشد نئوکلاسیک در کشورهای صنعتی، بود هر چند طرفداران فرضیه یو کوزنتس می‌گفتند که ابتدا نابرابری بیشتر میشود و سپس نابرابری کاهش می‌یابد. پژوهشهای زیادی در مورد آزمونهای تجربی رابطه میان توزیع درآمد و تولید ناخالص داخلی سرانه انجام شد که فرضیه کوزنتس را رد کرد رانیری و رامری حتی برخی اقتصاددانان گفتند که لازمه رشد ،اقتصادی نابرابری اقتصادی است. ایراد این دیدگاه می‌از لحاظ اقتصادی این است که آنهایی که درآمد بیشتر دارند لزوماً آن را سرمایه گذاری نمی‌کنند. چالش دیدگاه «فرو چکیدن به پایین» و «بده- بستان» میان رشد و «برابری»، با تجربه ناموفق برنامه های تعدیل اقتصادی دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ در دنیا و سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۴ در ایران تقویت شد. دلیل دیگر برای انتقال اندیشه توسعه به سوی رابطه میان رشد و برابری عملکرد توسعه ای خارق العاده ی ببرهای ،آسیایی هنگ کنگ ،سنگاپور کره جنوبی و تایوان بود. تجربه ی ببرهای آسیایی هنگ کنگ ،سنگاپور کره جنوبی و تایوان در شرق آسیا طی دوره ی ۱۹۷۰ - ۱۹۸۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰ نشان داد که میتوان رشد سریع همراه با برابری داشت یا نابرابری اندکی داشت و این دستاورد رشد همراه با برابری و کاهش فقر از طریق سیاستهای اقتصادی امکان پذیر است و لازمه رشد میتواند نابرابری نباشد.در این زمینه پژوهشهای زیادی وجود دارد که نشان میدهد ببرهای آسیایی به طور همزمان به رشد بالا و کاهش فقر و نابرابری دست یافتند. ترکیب رشد سریع درآمد سرانه با نابرابری پایین و نسبتاً با ثبات در آسیای شرقی نشان داد که«ممکن است با تدابیر سیاستی بتوان ترکیب رشد بالا و کاهش سریع فقر را تسریع کرد»