پاورپوینت فصل سیزدهم 13 (رواندرمانی: دیدگاه‌های پدیدارشناختی و انسانگرا-وجودگرا) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال ,

پاورپوینت فصل سیزدهم 13 (رواندرمانی: دیدگاه‌های پدیدارشناختی و انسانگرا-وجودگرا) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال

در قالب pptx و در 22 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات::

رویکردهای انسانگرا بر این تأکید دارند که مراجع روی تجربه های بلافصل و این مکانی و این زمانی خود تمرکز کند. برخی از این رویکردها عبارتند از روان درمانی شخص محور راجرز، (۱۹۵۱)، گشتالت درمانی (پرلز ۱۹۶۹)، درمان وجودی (می، ۱۹۸۱) ؛ ،فرانکل (۱۹۷۶) روان درمانی تمرکزی (گندلین، ۱۹۹۶) و چند درمان دیگر.
مضامین مشترک درمانهای انسانگرا
1-فقط با نگاه کردن از دریچه چشم مراجعان به مسائل میتوانیم زندگی آنها را بفهمیم (دیدپدیدار شناختی) 2-انسانها موجودات غریزه مدار نیستند بلکه آنها طبیعت خوبی دارند و از حق انتخاب و تعیین سرنوشت برخوردارند. 3-رابطه درمانی را مهمترین ابزار سودمند واقع شدن درمان میدانند. 4-بر اهمیت تجربه کردن هیجانات گیج کننده یا عذاب آور و کشف آنها تأکید دارند.
درمان مراجع محور(client-centered therapy)
دیدگاه کارل راجرز تقریباً متضاد دیدگاه روانکاوی است شباهت این دو نظریه در این است که هر دو نظریه محصول درمان افراد مشکل دار هستند راجرز ابتدا در نیویورک با اراده درمانی اتو رنگ و رابطه درمانی جسی تافت آشنا شد رنگ معتقد بود بیماران باید فرصت پیدا کنند اراده خود را اعمال کنند و بر درمانگر مسلط که مددکار اجتماعی بود مفاهیم و عقاید رنگ را به آمریکا آورد و بر رابطه درمانگر و بیمار تأکید ورزید به نظر تافت این رابطه مهمتر از هر تبیین عقلی دیگری در مورد مشکلات بیماران بود. در نتیجه به نظر او باید در درمان خیلی سهل گیری میشد این عقاید نظر راجرز را جلب کردند. عقاید مزبور با عقاید مذهبی وی و اعتقاد راسخش به لزوم برقراری روابط دموکراتیک بین انسانها در جامعه همخوانی داشتند. درمان مراجع محور، با نظریه پدیدارشناسی phenomenology ارتباط دارد. در پدیدارشناسی گفته می‌شود رفتار به طور کامل توسط میدان پدیداری شخص تعیین می.شود میدان پدیداری هم عبارتست از تمامی چیزهایی که یک نفر در هر لحظه تجربه میکند پس برای فهمیدن رفتار انسانها باید میدان پدیداری آنها را بشناسیم یعنی باید بفهمیم دنیا را چطور می‌بینند.

یک مفهوم بسیار مهم در نظریه پدیدارشناسی مفهوم خود پدیداری است - یعنی آن بخش از میدان پدیداری که شخص آن را به صورت من «فاعلی تجربه میکند در ضمن نظریه پدیدارشناسی میگوید تمایل اصلی انسان عبارت است از حفظ و ارتقای خود پدیداری پس به تعبیری عزت نفس، بنیان رفتار است ناسازگاریها معلول تهدید شدن خود پدیداری هستند اما آنچه برای یک شخص تهدید به شمار می‌آید لزوماً برای دیگری تهدید نیست اصولاً هر کسی وقتی تهدید میشود که خود پدیداری اش را در خطر ببیند. مثلا مردی که خودش را برای زنها خیلی جذاب میداند از این که زنی طردش کند مضطرب میشود چون خود پنداره اش تهدید شده است. وی در برابر این تهدید مواضع دفاعی مختلفی میتواند بگیرد. مثلا شکست خودش را توجیه کند یا دامنه میدان ادراکی خودش را تنگ تر سازد. اشخاص واقعاً سازگار کسانی هستند که بتوانند هر نوع تجربه ای را در میدان پدیداری خود جای بدهند نه فقط تجربه هایی را که با خود پنداره آنان هم فوری دارند برای مثال دانشجوی سازگاری که در امتحان موفق نمیشود بحث بی عدالتی یا بیمار بودنش را پیش نمی‌کشد (چون) ادعاهای ناموجهی هستند بلکه این تجربه را مثلا با تجدید نظر در خودپنداره خویش می‌پذیرد. به عنوان نمونه به خودش میگوید شاید آن قدرها هم که تصور میکردم در بیوشیمی قوی نیستم. ولی در دروس دیگر قوی و دارای مهارتهای اجتماعی خوبی هستم این شکست چیزی از ارزشهای من کم نمیکند یا به خودش میگوید «در امتحان موفق نشدم ولی فکر میکنم اگر قدری بیشتر زحمت بکشم، موفق خواهم شد. اگر موفق هم نشوم کارهای دیگری هست که با آنها ارضاء شوم».
گزاره های نظری دیدگاه راجرز
به نظر راجرز انسانها در دنیایی از تجربه با محوریت خودشان بسر میبرند در نتیجه خود شخص بهترین منبع اطلاعاتی در مورد خودش است. این دیدگاهها باعث شد طرفداران جنبش مراجع محوری اتکای زیادی به خودسنجی ها کنند و اطلاعات حاصل از آزمونها یا مشاهدات را منبع اصلی اطلاعات در نظر نگیرند. چون مردم همان گونه واکنش نشان میدهند که میدان ادراکی را تجربه و درک میکنند، واقعیت همان میدان ادراکی آنان است. بنابراین برای پیش بینی رفتار فقط شناخت دقیق محرک ها کافی نیست. متخصص بالینی باید اطلاعاتی نیز در مورد آگاهی فرد از این محرک ها داشته باشد طرفداران این ،جنبش دنیای تجارب درونی افراد را آن گونه که خودشان گزارش میدهند بر روان شناسی عینیت ارجح میدانند.