پاورپوینت فصل ششم 6 (مقیاس های حافظه و کسلر ) کتاب راهنمای سنجش روانی جلد اول گری گراثو مارنات وا جردن مترجم دکتر حسن پاشا شریفی ,

پاورپوینت فصل ششم 6 (مقیاس های حافظه و کسلر ) کتاب راهنمای سنجش روانی جلد اول گری گراثو مارنات وا جردن مترجم دکتر حسن پاشا شریفی

در قالب pptx و در 23 اسلاید و قابل ویرایش

مقیاس های حافظه و کسلر

مقیاس های حافظه وکسلر یک مجموعه آزمون مرکب است که به طور انفرادی اجرا می‌شود و برای درک بهتر بخشهای مختلف حافظه بیمار طراحی شده است. اکنون نسخه چهارم آن WMS - IV همراه با WAIS - III هنجاریابی شده است. ویژگی عمده دیگر آن این است که دامنه کاملی از کارکرد حافظه را به دست میدهد و با دقت بر اساس نظریه های موجود حافظه طراحی شده است. به دلیل این ویژگیها ( رابین ( ۲۰۰۵ ) معمولاً آن را جزء اصلی هر سنجش کامل شناختی محسوب میکنند به طوری که در رتبه بندی به عنوان نهمین آزمون متداولی که توسط روان شناسان بالینی بیشترین استفاده را دارد بازتاب یافته است.

سوابق تاریخی و تدوین
از برخی جهات تدوین مقیاسهای حافظه وکسلر به موازات رشد دانش مربوط به حافظه انجام گرفته است. هر یک از چهار نسخه این آزمون پیشرفتهای فزاینده ای را در فهم نظری حافظه موجب شده است. مقیاس اصلی حافظه وکسلر ( WMS وکسلر، ۱۹۴۵ ) مفهوم سازی های اختصاصی از حافظه را منعکس کرده است. این مقیاس شامل رویه های کوتاهی در مورد برای توالی، اعداد متن طرحهای دیداری ساده و جفت واژه ها بود امتیاز استفاده از رویه های متنوع حافظه آن بود که امکان داشت حافظه مراجع برای اطلاعات دیداری سالم اما برای اطلاعات شنیداری دچار مشکل باشد یا برعکس به رغم این واقعیت که رویه های اولیه WMS به طور منطقی به مهارت های دیداری - فضایی در مقابل مهارتهای شنیداری تقسیم میشد نمره کلی به صورت یک ضریب حافظه مرکب محاسبه می‌شد که به هو شبهرهای مقیاس هوشی وکسلر شباهت داشت و دارای میانگین ۱۰۰ و انحراف معیار ۱۵ بود برای متخصصان بالینی این اطلاعات بسیار ارزشمند بود، زیرا به سادگی میتوانستند هو شبهر یک مراجع را با ضریب حافظه وی مقایسه کنند. لذا این امکان وجود داشت که هر گونه تفاوت فاحش برای فهم علل زیربنایی چنین ناهمخوانی مورد بررسی دقیق تر قرار گیرد.

اعتبار و روایی
اعتبار WMS - IV از خوب تا عالی است همسانی درونی در بین گروه های هنجاریابی برای بازتولید دیداری ( ۲ ( ۰/۹۷ ) و تداعی زوج کلمات ( ۰/۹۴ ) در بالاترین سطح و پایین ترین مقدار آن برای بازتولید دیداری ( ۰/۷۴ ) و تداعی زوج کلمات ( ۰/۷۶ ) بود ( پیرسون، ۲۰۰۹ ). همسانی درونی در مورد گروه های مختلف بالینی مانند بیماری آلزایمر جراحت مغزی ناشی از سانحه حتی بالاتر بود. چنان که انتظار می‌رود همسانی درونی نمره شاخصها همگی عالی بودند و دامنه آن از ۰/۹۸ برای حافظه دیداری خطای معیار اندازه گیری ( 304 - SEM تا ۹۳ برای حافظه فعال دیداری ( 373 - SEM ) : ( پیرسون ( ۲۰۰۹ بود اعتبار بازآزمایی خرده آزمون در فاصله زمانی بیش از ۱۴ تا ۸۴ روز ( 23 = M روز در دامنه بین ۰/۷۷۰ برای افزایش فضایی و ۰/۵۹ برای طرح های ۱ مقوله نمره گذاری ( فضایی بود چون نمره های شاخص دارای ماده ها خرده مقیاسهای بیشتر است، میتوان انتظار داشت که اعتبار بازآزمایی آنان نسبت به خرده مقیاسهای منفرد بالاتر باشد. این یافته به این دلیل تأیید می‌شود که دامنه تغییر ضرایب اعتبار بازآزمایی از ۰/۸۳ حافظه شنیداری و حافظه فعال دیداری تا ۰/۸۱ حافظه دیداری و حافظه فوری بود.