پاورپوینت فصل هجدهم 18 (روانشناسی عصب‌نگر) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال ترجمه فیروز بخت ,

پاورپوینت فصل هجدهم 18 (روانشناسی عصب‌نگر) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال ترجمه فیروز بخت

در قالب pptx و در 17 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات::

روان شناسی عصب نگر چیست؟
ساده ترین تعریف روان شناسی عصب نگر عبارت است از مطالعه ارتباط بین کار مغز و رفتار روان شناسی عصب نگر با شناخت سنجش و درمان رفتارهایی سروکار دارد که ارتباط مستقیمی با کار مغز دارند.
سنجش عصبی- روانی
یک روش غیر تهاجمی است و با هدف توصیف کارکرد مغز بر مبنای عملکرد بیمار در آزمونهای هنجاریابی شده ای که شاخصهای دقیق و حساسی در مورد روابط مغز و رفتار میباشند انجام میشود. روان شناسی عصب نگر مسایل مربوط به ضایعات نیمکره های مغز محل یابی و پیشرفت ضایعات مغزی را بررسی می‌کند. ارزیابیهای عصبی روانی اطلاعات مفیدی درباره تأثیر محدودیتهای [مغزی] بیمار بر سازگاری ،تحصیلی اجتماعی یا شغلی وی در اختیار روان شناسان عصب نگر می‌گذارند. چون پیشرفت بیماری یا بهبود بسیاری از مبتلایان به اختلالات عصب شناختی مثل بیماریهای دژنراتیو) خیلی متغیر و متفاوت است با معناترین راه برای سنجش شدت اختلال بیماران سنجش دقیق رفتارشان از طریق روشهای سنجش عصبی- روانی است.
نقشهای روانشناسان عصب نگر
روان شناسان عصب ،نگر نقشهای متعددی دارند:
۱-اولین نقش آنها کمک به عصب شناسان و دیگر پزشکان در تأیید یا رد برخی تشخیصها است. برای مثال بیمار ممکن است نشانه هایی داشته باشد که مبنای عصب شناختی یا هیجانی دارند. نتایج آزمون عصبی- روانی تشخیص درست را مشخص خواهند کرد. به دلیل تأکید بر نظام های کارکردی مغز
۲-دومین نقش روان شناسان عصب ،نگر پیش بینی پیش آگهی بهبود است.

3-سومین نقش مهم آنان مداخله و توان بخشی است اطلاعات ارایه شده از سوی روانشناسان عصب نگر غالباً نقش مهمی در درمان دارند؛ نتایج آزمونها نشان میدهند که کدام کارکردهاباید با اقدامات توان بخشی تقویت شوند.
۴-روان شناسان عصب نگر برای پیش بینی سیر بیماری مبتلایان به اختلالات روانی به ارزیابی افراد می‌پردازند (مثلاً بر مبنای میزان اختلال شناختی فعلی آنان) همچنین راهبردهای درمانی را با نقاط قوت و ضعف بیماران هماهنگ میکنند
تاریخ روانشناسی عصب نگر
مهم ترین پایه اولیه روانشناسی عصب نگر در قرن نوزدهم گذاشته شد. محققان بعداً دریافتند صدمه رسیدن به برخی نواحی مغزی با اختلال در برخی رفتارها رابطه دارد اولین علایم پیدایش چنین در کی فرانزگال و جمجمه شناسی روانی بی اعتبارش بود گال معتقد بود برخی تفاوتهای فردی در زمینه هوش و شخصیت مثل مهارتهای (روخوانی را میتوان بر مبنای برآمدگیها و فرورفتگی های جمجمه اندازه گرفت به این ترتیب که اندازه یک ناحیه معین ،مغز ظرفیت روان شناختی متناظرش را تعیین می‌کرد. این سرآغاز مفهوم مکان یابی کارکرد بود مکان یابی با انجام عمل جراحی در سال ۱۸۶۱ توسط پاول بروکا اعتبار بیشتری کسب کرد.
کارل لشلی مفهوم هم توانی را مطرح کرد یعنی اگر چه بی شک بحث محل یابی کارکرد مغز درست است ولی قشر مخ به صورت یک کلیت واحد عمل میکند نه به صورت واحدهای مجزا، خصوصاً کارکردهای عالی عقلانی توسط کل مغز صورت میگیرند و هر گونه صدمه مغزی به این کارکردهای عالی آسیب می‌رساند. با این حال یک ناحیه از قشر مخ میتواند جای ناحیه آسیب دیده را بگیرد. نظریه مکان یابی و هم توانی مشکلاتی داشتند طرفداران مکان یابی نمیتوانستند بگویند چرا ضایعات قسمت های بسیار متفاوت مغز، نقص یا اختلال مشابهی ایجاد میکند و طرفداران نظریه هم توانی نیز نمی‌توانستند بگویند چرا بعضی از بیماران دارای ضایعات بسیار ،کوچک اشکالات رفتاری مشخص و شدیدی پیدا می‌کنند.
نظریه دیگری که ادغام هر دو نظریه مزبور محسوب میشد مدل کار کردی بود. مدل کارکردی که ابتدا توسط عصب شناسی به نام جکسون مطرح شد و بعداً لوریا روان شناس عصب نگر شوروی سابق