پاورپوینت فصل هفتم 7 (سنجش هوش) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال ,

پاورپوینت فصل هفتم 7 (سنجش هوش) کتاب روانشناسی بالینی ای. جری فیرس - تیموتی جی. ترال

در قالب pptx و در 34 اسلاید و قابل ویرایش

توضیحات تکمیلی:

تاریخچه آزمون گیری
۱- دهه ۱۹۳۰ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ آزمونها در حکم روش سحر آمیزی برای کشف حقیقت، هوش و شخصیت بودند.
۲- از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۷۰ نقش آزمون به عنوان یک هدف آموزشی و حرفه ای در روانشناسی بالینی کمرنگ شد دلایل افت آزمون گیری در این برهه
  1-انتقادهای وارد شده به روایی و پایایی آزمونهای روانی؛
  2-پی بردن به سوگیریهای مختلف بر آزمون ها؛
  3-روشن شدن این نکته که آزمونها به ویژه آزمونهای هوش میتوانند به ضرر اقلیت ها تمام شوند؛
  4-ترس از نقض حریم خصوصی پاسخ دهندگان؛
  5-خطر سوء استفاده و تفسیر نادرست آزمون ها
3-در سالهای اخیر آزمون گیری سیر صعودی داشته و هم اکنون جزء ثابت اکثر آموزش ها و فعالیت های حرفهای روانشناسان بالینی است. به دو علت
  1-ابداع و ساخت آزمون های جدید و بهتر؛ 2-نظامهای تحصیلی و بهداشتی امروزی که استفاده از آزمون های روانی را می‌طلبد.
دو تحول تاریخی مهم در نیمه دوم قرن نوزدهم تأثیر چشمگیری بر ظهور نهایی ابزارهای اندازه گیری هوش گذاشتند. 1-اجباری شدن تحصیل در آمریکا و دیگر کشورها. 2-دانشمندان روانشناسی معتقد بودند هوش و ثابت کردند که تواناییهای ذهنی قابل اندازه گیری هستند.
تعریف آزمون: آزمون وسیله ای است عینی و استاندارد شده که برای اندازه گیری نمونه ای از رفتار یا خصایص آدمی به کار میرود عینی یعنی قضاوت و نظر شخصی آزمون ،گیر در آنها بی تأثیر است. استاندارد یعنی دارای روایی و پایایی اثبات شده و دارای نرم و هنجار است که نمره های خام بر اساس آنها تعبیر و تفسیر می‌شوند

انواع آزمونها
1-آزمونهای عینی (Objective) در برابر آزمونهای فرافکن (Projective)
۲-آزمونهای عملی در برابر آزمونهای کلامی (تقسیم بندی از نظر نوع ماده مورد اندازه گیری)؛
3-آزمونهای فردی در برابر آزمونهای گروهی (تقسیم بندی از نظر روش اجرا)؛
4-آزمونهای سرعت در برابر آزمونهای قدرت؛
5-تقسیم بندی از نظر موضوع و محتوا شامل آزمونهای ،هوش آزمونهای شخصیت آزمونهای استعدادهای خاص آزمونهای رغبت آزمونهای ،نگرش آزمونهای پیشرفت تحصیلی و... .
در کل می‌توانیم آزمونها را در سه دسته کلی طبقه بندی کنیم:1- آزمون های سنجش توانایی عقلانی یا شناختی. 2- آزمونهای سنجش نگرش ها، علایق، سلایق و ارزشها - آزمونهای سنجش خصوصیات شخصیتی.
تفاوت روانشناسان و روان سنجها در آزمون گیری:
روان سنج ها آزمون را صرفاً برای به دست آوردن داده ها به کار میبرند و اغلب چنین تلقی می‌شود که نقش آنها به امور دفتری و جنبههای فنی روان آزمایی تأکید دارد. رویکرد روان سنجها در آزمون گیری در درجه نخست به گردآوری داده‌ها معطوف است و نتیجه نهایی کار آنان اغلب به مجموعه ای از توصیف صفات و توانایی آزمودنی‌ها منتهی میشود. این توصیف‌ها معمولاً با بافت کلی شخص بی‌ارتباطند و مشکل یگانه ای را که شخص ممکن است با آن روبرو باشد را نشان نمیدهند. برعکس در سنجش روانی سعی بر آن است که فرد در یک موقعیت مشکل ارزیابی شود به گونه ای که اطلاعات بدست آمده از سنجش به نحوی به حل مشکل کمک کند آزمونها تنها یکی از روش های گرد آوری داده‌هاست و با بدست آوردن نمره‌های آزمونها کار پایان نمیپذیرد بلکه این داده ها صرفاً وسیله ای برای ساختن فرضیه‌ها است. در واقع کانون اصلی توجه سنجش روانی حل مسأله و تصمیم گیری است. بیشترین فایده سنجش روانی در این است که برای شناخت و ارزشیابی شخصیت به ویژه مسائل زندگی به کار بسته شود.
امروزه روانشناسان نسبت به گذشته کمتر به کار آزمون گیری علاقه نشان میدهند. از جمله دلایل این امر گسترش نقش روانشناسان به حوزه های جدیدتر و است.