پاورپوینت فصل پنجم 5 (نقش تاب آوری در ارتقاء سلامت روان )کتاب تاب آوری و نقش آن در ارتقلای سلامت روان نویسندگان اسماعیل عباسی زاغه و مریم لطیفیان ,

پاورپوینت فصل پنجم 5 (نقش تاب آوری در ارتقاء سلامت روان )کتاب تاب آوری و نقش آن در ارتقلای سلامت روان نویسندگان اسماعیل عباسی زاغه و مریم لطیفیان

در قالب pptx و در 20 اسلاید و قابل ویرایش

قسمتی از متن::

بیماریهای روانی از بدو پیدایش بشر وجود داشته و هیچ ،فردی از هیچ طبقه اقتصادی - اجتماعی خاصی در مقابل آنها مصونیت نداشته و خطری است که بشر را مرتبا تهدید می‌کند. خوشبختانه نهضت بهداشت روانی در نیم قرن اخیر افکار غلط خرافات در مورد این بیماریها را کنار گذاشته و نشان داده که اولا بیماریهای روانی قابل پیشگیری بوده و ثانیا در صورتی که مانند سایر بیماری ها به موقع تشخیص داده و تحت درمان قرار گیرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آنها کاسته خواهد شد. در راستای همین ایده بهداشت روانی که جزئی از بهداشت عمومی محسوب می‌شود به پیگیری موارد زیر می‌پردازد:
- افزایش سطح بهداشت روانی از طریق ارتقاء آگاهیهای جامعه در مورد بیماری های روانی - شناسایی و تشخیص زودرس اختلالات روانی و درمان آنها.
پیشگیری از عوارض و عود بیماری و توانبخشی بیماران
- پیشگیری از بروز بیماریهای روانی از طریق پیشگیری و درمان بیماری های جسمی بهداشت روانی شاخه ای از بهداشت عمومی است که در درجه اول به پیشگیری از وقوع بیماری و در درجه دوم به تشخیص به موقع بیماریها اقدام فوری برای درمان آنها و در نهایت به یاری فرد می‌پردازد تا از توانمندیهای باقی مانده است حداکثر استفاده را بنماید.

به طور خلاصه میتوان گفت بهداشت روانی عبارت است از تامین سلامت فکر و روان در جهت سازگاری و تطبیق فرد با خود و با محیط ،زندگی قدرت پذیرش واقعیتهای موجود و شکوفایی استعدادهای بالقوه خویش

محققان برای این افراد که در شرایط ناگوار و پر خطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمی‌دادند اصطلاحات گوناگونی مثل آسیب ناپذیر، مقاوم در برابر استرس و سرسخت به کار برده اند. اخیرا نیز اکثر محققان واژه تاب آور را برای مواجه فرد در برابر شرایط پرخطر و ناگوار بکار برده اند.
به اعتقاد ،زاوترا هال مورای (۲۰۱۰) بهترین تعریفی که برای تاب آوری وجود دارد این است که آن را بعنوان سازگاری موفق با شرایط ناگوار در نظر بگیریم ویژگیهای شخص و موقعیت ممکن است تعیین کننده فرایندهای تاب آوری ،باشند اگر این ویژگیها بعد از شرایط استرس زا منجر به پیامدهای سالم شوند. مطالعات تاب آوری انسان بخصوص بر فهم تفاوتهای فردی در ارتباط با تجربه های ناگوار متمرکز است.
خطرناک نیست بلکه شرکت فعال و سازنده در محیط پیرامونی خود است. مفهوم تاب آوری توانمندی فرد در برقراری تعادل روانی در شرایط خطرناک است. افزون بر این، پژوهشگران بر این باورند که تاب آوری نوعی ترمیم خود یا پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی است. کامپفر (۱۹۹۹) باور داشت که تاب آوری بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالا (در شرایط تهدید کننده است و از این رو مقابله موفق در زندگی را فراهم می.کند. در عین حال کامپفر به این نکته نیز اشاره میکند که مقابله مثبت با زندگی هم میتواند پیامد تاب آوری به شمار رود و هم بعنوان پیش آیند سطح بالاتری از تاب آوری را سبب شود وی این مسئله را ناشی از پیچیدگی تعریف و نگاه فرایندی به تاب آوری می‌داند.
بر حسب گروههای سنی تعاریف تاب آوری تغییر میکند با وجود این اکثر تعاریف در دو اصل بنیادین با هم تلاقی پیدا می‌کنند اصل اول اینکه؛ تاب آوری در مواجهه با آسیب پذیری فرایند اتفاق می‌افتد. اصل دوم آن است که تاب آوری با وجود این خطر انطباق با تحول عادی را شامل میشود.