پروپوزال اثر بخشی اموزش هوش جنسی بر بهبود روابط زناشویی و علایم افسردگی در مادران دارای فرزند معلول جسمی _ حرکتی و ذهنی مقطع دبستان شهر اصفهان ,

پروپوزال اثر بخشی اموزش هوش جنسی بر بهبود روابط زناشویی و علایم افسردگی در مادران دارای فرزند معلول جسمی _ حرکتی و ذهنی مقطع دبستان شهر اصفهان

در قالب word و در 19 صفحه و قابل ویرایش دارای منابع جدید 1402

قسمتی از متن فایل::

بیان مسئله
ارائه مداخلات و آموزش هاي جنســـي به ســـبب آگاهي دهي، آموزش و درمان بسيار حائز اهميت است. مداخلات متعددي در جهت افزايش آگاهي پيشنهاد شده است که يکي از آنها ارائه مداخلات آموزشي بر پايه هوش جنسي است (رابینسون، اسمیت و دیویس، 2017) که مي تواند بسيار ياري کننده باشد، چرا که هوش جنسي مجموعه منابع داخلي اســـت که به فرد امکان آرامش، حضـــور در لحظه، ارتباط، واکنش به برانگيختگي در شرايط مختلف، ايجاد پيوند فيزيکي و عاطفي با شريک جنســـي را ميدهد و داراي مولفه هاي اطلاعات و آگاهي، مهارت هاي عاطفي و حســـي وکلامي، آگاهي از بدن و شـناخت آن و راحتي و رضـايت مي باشـد (گروسمن، جنکینز و ریچر، 2018). نتايج مطالعاتي که در خصوص ارائه آموزش هاي جنسي صورت گرفته اند بر موثر بودن ارائه آموزش هاي جنسي بر افزايش عملکرد جنســي و قدرت جنســي (الکساندرا، کارلا، رواننا و یوناح، 2020)، افزايش آگاهي، نگرش (گلی و محمدی احمدآبادی، 1398)، رضــايت زناشــويي و کاهش مشـکلات جنسـي (پائول و وندی، 2018) اشـاره کرده اند. همچنين نتايج تحقيق جلالي اصيل (1396) نشان داد که آموزش هوش جنسي تاثير معناداري بر بهبود عملکرد جنسي و صميميت زوجين داشت.
ناتوانی‌های ذهنی و یا جسمی اختلالات فیزیولوژیکی طولانی مدت هستند که به طور قابل توجهی بر توانایی کودک در انجام فعالیت‌های زندگی روزمره مانند تغذیه مستقل، برقراری ارتباط، و جابه جایی تأثیر می‌گذارد. شیوع ناتوانی‌های ذهنی و رشدی در کشورهایی با درآمد بالا از 1 تا 4 درصد کودکان است؛ هر چند این میزان در ایالات متحده تا 15 درصد تخمین زده شده است(موکاینو و همکاران، 2020). براساس آمار رسمی سال 1395، تعداد کودکان ناتوان ذهنی و یا جسمی‌در ایران 1 میلیون و 166 هزار و 282 نفر بوده است(خدابخشی کولایی، کوشکی و کلهر، 2020). افرادی که از اعضای خانواده ناتوان شان مراقبت می‌کنند، با چالش‌های زیادی روبرو می‌شوند و مادران در درجه اول کسانی هستند که عواقب ناگواری مانند مشکلات زناشویی، انزوای اجتماعی، زمان محدود برای رسیدگی به امورات شخصی و سایر فرزندان، و دیگر عوامل استرس زا را متحمل می‌شوند(ضیاپور و خسروی،2020). این کودکان ناخواسته هزینه‌های مالی و عاطفی بیش‌تری را نسبت به همتایان سالم شان به مادران تحمیل می‌کنند(دورنه و عبدالله، 2018)، و حتی می‌توانند بر روابط زناشویی زوجین، فشار روانی اجتماعی، و اقتصادی نیز تأثیر بگذارند(فتح الله زاده، پری و عشقی،2020 ). معمولاً مادران کودکان مبتلا دچار  افسردگی، خشم، ناامیدی، اضطراب، مشکلات خانوادگی و اجتماعی می‌شوند(علایی، شاهبولاقی، خانکه، محمدخان کرمانشاهی، 2015). گاهی مادران عوامل محیطی، اطرافیان، حتی همسر و خدا را برای اتفاقی که رخ داده است، سرزنش می‌کنند، به طوری که دچار انزوای اجتماعی می‌شوند، و از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی خودداری می‌کنند، و گاهی آنقدر از انگی که به فرزندشان زده می‌شود خشمگین می‌شوند که با اعضای جامعه ستیز می‌کنند (دورنه و عبدالله، 2018). وادیولان، سکار، سروتی، گوپیچاندران (2020)نشان دادند مراقبان کودکان مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی و یا جسمی از بار روانی اجتماعی قابل توجهی رنج می‌برند. کینز  و همکارانش(2020) دریافتند مادران دارای فرزند ناتوان در مقایسه با سایر مادران افسردگی، اضطراب و تنش بیش‌تری را در زندگی تحمل می‌کنند.
ارتباط نقش مرکزی در ازدواج ایفا می‌کند، به گونه‌ای که از لحاظ ویژگی‌های زناشویی مشخّص شده‌ است‌ که‌ ارتباط مؤثر و کارآمد(کیفیت روابط زنـاشویی) میان شـوهر وهـمسر مهم‌ترین جنبه خانواده‌های‌ دارای‌ عملکرد مطلوب است. بک و جـونز(1972؛ به نقل از هوشیار،1398) متوجه شدند که رایج‌ترین‌ مشکل‌ درازدواج‌های‌ ناآرام و پردردسر همانا کیفیت روابط زناشویی ضعیف است. به عـبارت دیـگر مـوضوعات ارتباطی‌ ممکن‌ است‌ نگرانی‌ها و دل‌مشغولی‌های اولیه برخی زوج‌های مراجعه‌کننده برای درمـان باشد. رویکردهای ارتباطی اغلب با سه‌ فرض‌ اساسی‌ به بررسی ازدواج و روابط زناشویی می‌پردازند:1-تعارض‌های زناشویی غیر قابل اجتنابند، هدف درمان‌های ارتباطی حـذف کـامل‌ ایـن تعارض‌ها‌ نیست بلکه تلاش می‌کنند تا به آن‌ها جهت دهند و آن‌ها را در‌ مـسیرهایی‌ سـازنده‌ به کار اندازند وکیفیت روابط را بالا ببرد؛2-ارتباط در دو سطح کلامی و غیر‌ کلامی‌ روی می‌دهد و یکی از دلایل اصلی بروز اخـتلاف‌های زنـاشویی، ناهماهنگی پیـام‌هایی است که به‌ طور‌ هم‌زمان‌ توسط این دو سطح منتقل می‌شوند که منجر بـه کـیفیت روابـط زناشویی ضعیف می‌شود؛ 3-همسران در شیوه‌های‌ برقراری‌ ارتباط وکیفیت زناشویی با یکدیگر تفاوت دارند. در کل، یک فـرض عـمومی ایـن بوده‌ است‌ که علّت‌ بسیاری از مشکلات ارتباطی زناشویی، مهارت‌های ارتباطی ناکارآمد از طرف همسران است و مطابق با ایـن دیـدگاه‌ آموزش‌ ارتباط‌ و افزایش کیفیت روابط زناشویی به عنوان کوششی جهت ترمیم رابطه مسئله‌دار، مولّفه‌ای مـهم‌ در‌ بـسیاری از رویـکردهای درمان زناشویی است.(هوشیار ،1398).

سلمان پور، خادمی، شاکر و عیسی زادگان(1402) در پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل تحت عنوان تعیین تاثیر آموزش هوش جنسی بر احقاق جنسی و خودابراز گری جنسی در مردان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان نقده در سال 1399 در بازه زمانی آذر ماه تا اسفندماه (90 نفر) به این نتیجه رسیدند که تفاوت میانگین نمرات گروه آزمایش بعد از درمان در مقایسه با گروه کنترل معنادار است. به طوری که درمان به طور معناداری باعث افزایش خود احقاق گری جنسی و خودابرازگری جنسی مردان شد.
سلمان پور و همکاران (1401) در پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل تحت عنوان تعیین تاثیر آموزش هوش جنسی بر عملکرد نعوظی و سازگاری زناشویی مردان متاهل با علائم اختلال جنسی که در سال 1399به مراکز مشاوره شهرستان نقده مراجعه کرده به این نتیجه رسیدند که آموزش آموزش هوش جنسی بر عملکرد جنسی (001/0p=، 359/+172F =) و سازگاری زناشویی (001/0 p=،690/130F =) اثر داشته و این تأثیر در دورهی پیگیری پایدار مانده است. باتوجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر میرسد که باید به نقش دورههای هوش جنسی بر کاهش اختلال عملکرد نعوظی و افزایش سازگاری زناشویی مردان توجه کرد.
سلحشوری و آتش پور(1400)در پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین 20 تا 45 سال دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال 1398 به این نتیجه رسیدند که آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین تاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این آموزش توانسته بود منجر به بهبود رضایت (64/0) و سازگاری زناشویی (68/0) زوجین شود.
گلی و محمدی احمدآبادی(1398) در پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پسآزمون با گروه گواه تحت عنوان بررسی تأثیر مداخله آموزشی بر پاسخگویی مادران به سوالات جنسی دختران پایه ششم که نمونه مورد مطالعه شامل 30 مادر دارای دانش‌آموز دختر مشغول به تحصیل در پایه ششم دبستان منطقه 2 آموزش و پرورش شهرستان کرج در سال 1396-1395 بود به این نتیجه رسیدند که پس از کنترل آماری اثر پیش آزمون، تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون مؤلفه‌های آگاهی یا دانش، نگرش و عملکرد در دو گروه آزمون و گواه مشاهده می‌شود.