مقاله و مبانی نظری و پیشینه تحقیق قصه گویی
در قالب word و در 15 صفحه و قابل ویرایش و دارای منابع سال 1402
فهرست مطالب
2-2 مبانی نظری
1-2-2 قصه گویی
2-2-2 تعریف قصه گویی
3-2-2 تاریخچه قصه گویی
4-2-2 نظریه های قصه گویی
5-2-2 ویژگی های شناختی، روانی، اجتماعی کودکان 4 تا 6 سال
6-2-2 مهدکودک ها و نقش آنها در قصه گویی
اهمیت رفتن کودکان به مهد کودک
تقویت روابط اجتماعی
افزایش اعتماد بهنفس
کاهش ترس و اضطراب
داستان و قصهگویی
7-2-2 اهداف قصه گویی
الف-غنای آموزشی زیباشناسی
ب- پیشرفت و گسترش خلاقیت
ج-آموزش ادبیات
د-آموزش مهارت ها
ه-آموزش علوم اجتماعی
و-سایرآموزش ها
8-2-2 معیارهای قصه خوب
9-2-2 نقش قصه گویی در آموزش
3-2 پیشینه تحقیق
1-3-2 پیشینه داخلی
2-2-2 تعریف قصه گویی
قصه گویی یک روش انعطاف پذیر است، شیوه ای است که میتواند برای گروه های مختلف و افراد با خصوصیات متفاوت بکار گرفته شود. داستان ها و قصه ها قادرند مفاهیم ارزشی و اخلاقی جامعه از قبیل همدردی، شجاعت و بخشندگی را منتقل کنند و از طریق تقویت و تنبیه جانشینی تمایز بین پیامد رفتارهای خوب و بد را نشان دهند؛ قصه ها میتوانند بصورت غیر مستقیم باعث رشد سواد آموزی عاطفی و درک اجتماعی بهتر گردند؛ داستانها از زبان برای ترسیم تصویر در ذهن شنونده استفاده میکنند و از این طریق، تفکر دیداری را که از اجزاء مهم خلاقیت است را توسعه میدهند. این روش میتواند به توسعه رابطه قصه گو و شنونده کمک کند؛ وقتی قصه ای شنیده میشود ذهن به صورت فعال در گیر میشود و کنجکاوی تحریک شده، به انگیزه ای برای یادگیری تبدیل میشود. مطالب آموخته شده از این طریق کمتر دچار فراموشی میشوند؛ در نهایت، به گفته توماس و کیلیک، این مشکل خواهد بود که برای آموزش کودکان راه موثرتری از قصه گویی بکار بریم(رضوانی و همکاران، 1398) .
قصه گویی یکی از هنرهای مورد استفاده و عمومی در مدارس است. قصه گویی میتواند بر پرورش مهارتهای سازگارانه کودکان تأثیر زیادی داشته باشد. فطرت پاک کودکان موجب میشود که با شور و شوق زیادی به قصه ها گوش دهند و قصه گویی مثل یک جریان هوای صاف و تمیز با رخنه به تار و پود روح آنها آرامش آنها را موجب میشود. در واقع، قصه ها با دعوت به خیر و خوبی، رفتارهای جامعه پسند را در کودکان تقویت میکند و بدین گونه با کنترل هیجان های کودکان رفتارهای سازگارانه و خوب را در آنها پرورش میدهد(پان و همکاران، 2018).
3-2-2 تاریخچه قصه گویی
در روزگاران کهن، تاریخ، سنت ها، مذهب، آداب، قهرمانی ها و در واقع غرور قومی به وسیلهی قصهگوها از نسلی به نسل دیگر منتقل میشد. قصه گو از گذشته، ماجراهای قهرمانان و از پستیهای دشمن قصه ها داشت. از خدایان و اهریمنان، از نیروهای ماورای طبیعت و جادویی سخن میگفت. قصه گو، در بافت این گونه جامعههای ابتدایی، همواره شخصی مرکز توجه بوده است. در روزگار کهن قصه گو نه تنها به آموزش آداب و قوانین فرهنگ جامعهی خود میپرداخت بلکه مردم را سرگرم نیز میکرد. با قصه هایش چنان تور سحر آمیزی میبافت که، هنوز هم اگر از آنها برای سرگرمی استفاده شود، میتواند تخیل شنونده را در دام خود بیندازد. این گونه قصه های قومی که هزاران قصه را تشکیل داده بود، آن زمان که بصورت شفاهی جریان داشت همواره در تغییر بود. هر قصه گو دخل و تصرفی در آنها میکرد و در ساخت قصه اثری از خود به جا میگذاشت و هنگام دریافت قصه از منابع دیگر نیز انتظار چنین تغییراتی را داشت(مریم و همکاران، 2021).
3-2 پیشینه تحقیق
1-3-2 پیشینه داخلی
لویمی و مکوندی (1401) در پژوهشی به بررسی چگونگی تاثیر قصه گویی بر یادگیری کودکان مقطع ابتدایی پرداختند. پژوهش حاضر از نوع کیفی و با روش روایت پژوهی انجام شده است.جهت جمع اوری اطلاعات و مطالب از مصاحبه نیمه ساختار یافته و مطالعه منابع علمی مرتبط استفاده شده است و داده های بدست آمده با روش کدگذاری تجزیه و تحلیل شده است. هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر قصه گویی بر یادگیری کودکان مقطع ابتدایی است.نتایج این پژوهش نشان داد که قصه گویی موجب بهبود در روند یادگیری میشودو موجب کسب مهارت های لازم برای برقراری ارتباط و سبک زندگی میشود. پرورش و رشد همه جانبه قوای حسی، برقراری تعامل سازنده در تمام جوانب و انجام فعالیت های سازنده در چارچوب مشخص از جمله نتایج و تاثیرا ت مثبت قصه گویی بر دانش آموزان در امر آموزش است.
جواهری و حسین نژاد(1400) در مطالعه ای با هدف اثربخشی آموزش قصه درمانی بر خودکارآمدی تحصیلی و حل مسئله در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری نشان دادند قصه درمانی بر خودکارآمدی تحصیلی و حل مسئله موثر است. همچنین قصه درمانی برخودکارآمدی تحصیلی و حل مسئله در مرحله پیگیری دوماهه موثر است. نتایج نشان داد قصه درمانی در افزایش خودکارآمدی تحصیلی و حل مسئله موثر بود. قصه درمانی به دلیل تسهیل در آموزش وکمک به شکل گیری رفتار کارآمد و برآورده شدن نیازهای عاطفی دانش آموزان، موثر است.
پورامیررزداری و همکاران (1400) در پژوهشی به بررسی اثربخشی قصه گویی دیالکتیکی بر مهارت پرسشگری دانش آموزان پرداختند. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون و همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 98-97 بوده است. از بین مدارس شهر ارومیه دو مدرسه (از یک مدرسه یک کلاس 30 نفری بعنوان گروه آزمایش و از مدرسه دیگر یک کلاس 30 نفری بعنوان گروه کنترل) با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گروه کنترل، در ساعت مربوط به درس انشاء آموزش سنتی و برای گروه آزمایش، در ساعت مربوط به همین درس قصه گویی دیالتیک اجرا شد برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه چند بعدی بک و جی ساپ استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که اجرای برنامه قصه گویی دیالکتیکی در بهبود پرسشگری دانش آموزان موثر است. آموزش قصه گویی با روش دیالکتیک در بهبود مهارت تفکر پرسشگری دانش آموزان نقش مهمی دارد. این روش آموزشی میتواند در مدارس کشور برای پرورش مهارت پرسشگری دانش آموزان مورد استفاده معلمان قرار گیرد.
قسمتی از منابع
1- احمدی، مهیار. (1400). بررسی تاثیر قصه گویی بر میزان یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی. ششمین کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش.
2- امانت فرد، عمید. (1399). بررسی رابطه قصه گویی با توانایی حل مسئله و خلاقیت و اعتماد بنفس کودکان پیش دبستانی. کنفرانس ملی پژوهش در روانشناسی، ساری.
3- بکدست، رضا و یزدانی، سهراب. (1395). بررسی رابطه بین مهارت حل مسئله و خلاقیت با نقش واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان شهرستان مرند. چهارمین همایش ملی علوم و فناوری های نوین ایران.
4- البوغبیش، زهرا. (1400). بررسی تاثیر قصه گویی بر مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستان گروه سنی 3-6 سال. ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در علوم انسانی و آموزش و پرورش.
5- پاک مهر، حمید. صفدری، لیلا و فرخ نیا، زهرا. (1400). تاثیر قصه گویی بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی. چهارمین همایش بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و مطالعات اجتماعی.
6- پورامیررزداری، فاطمه. بدری گرگری، رحیم و واحدی، شهرام. (1401). اثربخشی قصه خوانی دیالکتیکی بر بهبود خلاقیت دانش آموزان ابتدایی. تفکر و کودک، سال 13، شماره 2.
7- پورامیررزداری، فاطمه؛ بدری، رحیم و واحدی، شهرام. (1400). اثربخشی قصه گویی دیالکتیکی بر مهارت پرسشگری دانش آموزان. نشریه پژوهش های نوین روانشناختی، سال 16، شماره 62.
8- تقی زاده، سهیلا. (1397). بررسی نقش قصه گویی بر مولفه های خلاقیت،کم رویی و پرخاشگری. پنجمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی ایران(با رویکرد فرهنگ مشارکتی)
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |
استان: کردستان، شهرستان : سقز
شماره تماس:: 09189763156
ایمیل : omidarzy@yahoo.com
کد پستی : 6683193643